Lieve Agnes,
Jarenlang mocht ik bij je komen.
Niet alleen als verzorgende, maar – zoals jij het zei – als jouw Lieske,
je vriendin.
Het was niet altijd makkelijk.
Je had je angsten, je verdriet, je worstelingen.
Soms kostte het veel van ons allebei.
Maar onder alles bleef jij die zachte, lieve vrouw,
die een plekje in mijn hart veroverde.
Je was bang voor de ziekte die je uiteindelijk zo snel heeft meegenomen.
En toch hoop ik dat je nu rust hebt gevonden –
vrij van angst, vrij van pijn.
Dank je wel, Agnes, voor je vertrouwen,
voor de band die we deelden.
Ik zal je niet vergeten.
Rust zacht, lieve Agnes.
– Lieske