Beste meneer en kinderen, beste Alexander
Dit weekend hoorde ik toevallig van mijn zoon Joost dat uw echtgenote en mama is overleden. Ik was vorige week in de basiliek en hoorde u op het orgel spelen. Het voelt als onrechtvaardig aan dat je geliefde je zo vroeg moet verlaten. Maar vreemd…soms brengt het een ander soort geluk in kleine dingen, een samenhorigheid onder elkaar en steun en liefde zonder woorden. Ik wens u allen veel liefde en steun voor elkaar en veel kracht uit de muziek. genegen groet, Véronique De Vriese-Hertleer